Αυτόνομη Ακαδημία στην Ακαδημία Πλάτωνος + LAB12 ASFA
Για µεγάλο χρονικό διάστηµα το συναίσθηµα, η συγκίνηση, το πάθος (affect) λογίζονταν ως το αντίθετο του ορθολογικού. Η έννοια της γνώσης βασίστηκε στην αντίθεση ενάντια στις αισθήσεις, την σωµατικότητα και την επινοητική φαντασία. Αυτό στηρίχθηκε σε µια αντίστοιχη νεωτερική επιστηµολογία που ξεκινά τον 17ο αιώνα και υπαγορεύει το επιστηµονισµό του 19ου αιώνα. Η επιστηµονική έρευνα στα τέλη του 20ου αιώνα (Damasio) έχει αποδείξει όµως πόσο παραπλανητικός είναι αυτός ο τρόπος σκέψης. Κατ’ αυτό τον τρόπο, το συναίσθηµα θεωρείται πλέον ως µια µορφή σκέψης, συχνά έµµεσης και µη αναστοχαστικής, αλλά, όπως ισχυρίζεται ο γεωγράφος Nigel Thrift, τρόπος σκέψης. Η βιοµηχανική παραγωγή όλων των πτυχών της ζωής, έτσι όπως αυτή εφαρµόζεται στο πλαίσιο του καπιταλιστικού παραδείγµατος παράγει αµέτρητες συναισθηµατικές καταστάσεις, η αντιµετώπιση των οποίων απαιτεί την ανάπτυξη µιας σύγχρονης οικολογίας του συναισθήµατος. Με βάση τη συζήτηση που ξεκίνησε από τον µετα-ανθρωπιστικό λόγο (Braidotti, Barad, Puig de la Bellacasa), η διάλεξη θα παρουσιάσει τις µετα-ανθρωπιστικές επιστηµολογίες του συναισθήµατος και θα διερευνήσει µε ποιους τρόπους ο σύγχρονος µετα-ανθρωπιστικός στοχασµός µπορεί να συµβάλει σε µια κοινωνία φιλίας και έναν φυσικό κόσµο θεραπευµένο από τις επιπτώσεις του ανθρωποκένιου.
Ο Σωτήρης Μπαχτσετζής κατέχει διδακτορικό τίτλο ιστορίας της τέχνης, διδάσκει ως επίκουρος καθηγητής στο Αµερικανικό Κολλέγιο Ελλάδος και εργάζεται ως ανεξάρτητος επιµελητής και κριτικός τέχνης µε έδρα την Αθήνα και το Βερολίνο. Εκτός από άρθρα ιστορίας της τέχνης µε θέµα την τέχνη της εγκατάστασης, τη θεωρία του χώρου, τις οπτικές σπουδές και τη µεθοδολογία της ιστορίας της τέχνης, γράφει θωρητικά άρθρα σε περιοδικά τέχνης όπως το e-flux.