Γλυπτική παρέμβαση και ομιλία
Σε μια εποχή που βιώνουμε συνεχή τέλη– είδη που χάνονται από την κλιματική αλλαγή, γνώση που αφανίζεται από την αποικιοκρατία, τρόποι ύπαρξης που χάνονται από τον καπιταλισμό – τι θα μπορούσαμε να μάθουμε από τις νεκρομαντικές πρακτικές και τον ιδιαίτερο τόπο στον οποίο κατοικούν τα φαντάσματα; Κάθε τέλος προσκαλεί τον στοχασμό πάνω στο τι έχει παρέλθει και τι επιφυλάσσει το μέλλον. Η ενασχόληση με την έννοια του τέλους και η ενοίκηση ιστοριών αφανισμού, μας υπενθυμίζουν ότι δεν υπάρχει ένα μοναδικό τέλος, ένα και μοναδικό φαινόμενο αφανισμού – αλλά μάλλον ότι ο αφανισμός βιώνεται, αποκρούεται, μετριέται, διατυπώνεται, επιτελείται, γίνεται αντικείμενο αφήγησης με ποικίλους τρόπους. Το να τοποθετούμε τους εαυτούς μας μέσα στην εποχή των μικρών και μεγαλύτερων θανάτων, θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως ένας τρόπος συνδεσιμότητας ή ως ένα διαφορετικό είδος χρονικότητας, που συνδέει το παρελθόν και το μέλλον ενώ ανασυντελείται. Τα φαντάσματα μας υπενθυμίζουν ότι ζούμε σε ένα αδύνατο παρόν το οποίο επιμένει στη σκιά του μαζικού θανάτου, σ’ έναν κόσμο που κατατρύχεται από τη συνθήκη της αφανισμού. Σε αυτή τη συζήτηση θα εξετάσουμε τα νέα τοπία που ξεδιπλώνονται μέσα από φασματικές παρουσίες και άυλα πλέγματα, ενώ παράλληλα θα σκεφτούμε αφηγήσεις και πρακτικές που θα ήταν σκόπιμο να καλλιεργηθούν σε καιρούς έκτακτης ανάγκης. Υπό τη σκιά της πιθανής εξαφάνισης της ζούγκλας της Ακαδημίας Πλάτωνος, αυτή η ομιλία καλεί σε μια συνάντηση που θα επιδιώξει να αντλήσει δύναμη από την παράδοση, τη θλίψη και την ανάκληση απόκοσμων εκβολών που διασαλεύουν τα όρια ζωής και θανάτου. Ενδιάμεσων χώρων, που είναι σημαδεμένοι από την παραδοξότητα και τον ανοίκειο χαρακτήρα που προσλαμβάνει η φύση κατά την Ανθρωπόκαινο εποχή.
^^
Η Ειρήνη Βλαβιανού (Αθήνα, 1994) είναι διεπιστημονική καλλιτέχνιδα και ερευνήτρια. Είναι μεταπτυχιακή φοιτήτρια Καλών Τεχνών στο Central Saint Martins, βοηθός συντάκτη στο περιοδικό JAWS, μέλος της κοινότητας Room to Bloom και καθηγήτρια στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας Αυτόνομη Ακαδημία. Έχει επίσης συμμετάσχει ως καλλιτέχνης σε διάφορες ομαδικές εκθέσεις, όπως REMEDY από το Cream Athens (2023), ISMAIL project από το TTS, The Telos Society (2022), This is Not a Party στο Trinity Buoy Wharf London (2022), Pluriverse II στο πλαίσιο της Μπιενάλε Δυτικών Βαλκανίων (2022), KI-NIMATA περίπατος τέχνης οργανωμένος από το μουσείο Μπουμπουλίνας των Σπετσών (2021), Economy of Borders στο Tiergarten Berlin (2020) και Back to Athens 7 (2020) και ως εισηγήτρια και διοργανώτρια συμποσίων στο πλαίσιο του δημόσιου προγράμματος της Documenta14 και της Μπιενάλε του Κιέβου 2017. Το 2022, η Βλαβιανού ήταν μία από τις καλλιτέχνιδες που συμμετείχαν στο Scientist in Residence: Making Waves, μια συνεργασία μεταξύ του UAL και του Tokyo Institute of Technology και το 2020 έλαβε την υποτροφία ARTWORKS του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος. Μέσω αυτού του προγράμματος, της δόθηκε η ευκαιρία να συνεργαστεί με το SNPHFI και το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας σε μια έκδοση speculative zine καθώς και να παρακολουθήσει σεμινάρια από το New Centre for Research and Practice. Σήμερα ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
Σχέδιο: Joulia Strauss