Με την έναρξη του πολέμου πλήρους κλίμακας της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας, ολόκληρη η ουκρανική κοινωνία έδειξε μια εξαιρετική ικανότητα να κινητοποιείται και να αντιστέκεται απέναντι στη ρωσική βαρβαρότητα. Ενώ κάποιοι πήραν άμεσα την απόφαση να καταταγούν και να πολεμήσουν τον εχθρό στο πεδίο της μάχης, άλλοι αυτοοργανώθηκαν και δημιούργησαν πλατιά δίκτυα υλικοτεχνικής υποστήριξης για τον εφοδιασμό της πρώτης γραμμής. Δύο χρόνια μετά την εισβολή, τα δίκτυα αυτά εξακολουθούν να λειτουργούν, ενώ η Ουκρανία εξαφανίζεται από τα πρωτοσέλιδα των δυτικών μέσων ενημέρωσης και οι παραδόσεις όπλων από τη Δύση γίνονται όλο και πιο σπάνιες. Εν τω μεταξύ, η παρατεταμένη παρουσία αυτού του πολέμου στην Ευρώπη αναπαράγει ακροδεξιές και εντελώς φασιστικές τάσεις, οι οποίες, με τη σειρά τους, οδηγούν σε ακόμη περισσότερους γενοκτονικούς πολέμους στον υπόλοιπο κόσμο. Αντικείμενο της ανάγνωσης και της συζήτησης θα είναι με τα διδάγματα της ουκρανικής αντίστασης για το ζοφερό μέλλον μας, καθώς και με το νόημα του αντιφασισμού, του ένοπλου αγώνα και της θυσίας σε αυτό το ήδη αφόρητο παρόν.
^^
Η Γιουστίνα Κράβσουκ (Yustyna Kravchuk) είναι μεταφράστρια, συγγραφέας, επιμελήτρια μουσικής και DJ με εκπαιδευτικό υπόβαθρο στις πολιτιστικές σπουδές. Στις μεταφράσεις της περιλαμβάνονται τα Frames of War της Judith Butler, The Burden of Representation του John Tagg, Notes on 41 του Max Eulitz κ.ά. Εμφανίστηκαν τα γραπτά της για την τέχνη και τον πολιτισμό σε εκδόσεις όπως The Book of Kyiv (Medusa, 2015), Fünf Jahre nach dem Maidan (2018), Notes on 41 (Spector Books, 2021), καθώς και σε διάφορα μέσα επικοινωνίας, μεταξύ άλλων τα Political Critique, Art Ukraine, Eurozine. Συνδιοργάνωσε τη σειρά φεμινιστικών πάρτι OraCool (Κίεβο, Ουκρανία) και εργάστηκε για την Μπιενάλε του Κιέβου με διαφορετικές ιδιότητες από την ίδρυσή της το 2015. Έχει έδρα στην Αθήνα από τα τέλη Νοεμβρίου 2022 ως αποτέλεσμα του αναγκαστικού εκτοπισμού που προκλήθηκε από τον πόλεμο της Ρωσίας εναντίον Ουκρανία.
Εικόνα από David Chichkan