Staub zu Glitter (Σκόνη στo γκλίτερ) Secilia Hussinger, Falk Lörcher, Kasia Wojcik, Sarah Waterfeld
Το κρατικό θέατρο της Γερμανίας βρίσκεται σε κρίση: σκάνδαλα κατάρχησης εξουσίας, που μειώνουν τον αριθμό των θεατών, απόπειρες απονομιμοποίησης από την άκρα δεξιά. Η ανακολουθία ανάμεσα σε χειραφετητικούς ισχυρισμούς επί σκηνής και δημοκρατικά ελλείμματα στο παρασκήνιο είναι αδιαμφισβήτητη. Η διαχείριση της πολυμορφίας, οι κολλεκτίβες ηγεσίας ή οι ποσοστώσεις φύλου δεν αλλάζουν τίποτα όσον αφορά το βασικό πρόβλημα: τις ερμητικές και αυστηρά ιεραρχικές δομές του θεάτρου. Αν και δημόσια ίδρυσαν ιδρύματα που βρίσκονται εκεί για όλους, η πρόσβαση για πολλούς παραμένει απορριπτική. Ωστόσο, τα θέατρα θα μπορούσαν να είναι κάτι περισσότερο από αστικοί τόποι ψυχαγωγίας, για παράδειγμα θα μπορούσαν να είναι σημεία συνάντησης για τη στήριξη όσων αναζητούν κατοικία, τη στήριξη προσφύγων ή εργατικών αγώνων. H queer φεμινιστική κολλεκτίβα Staub zu Glitzer και το δίκτυό της εργάζονται έξι χρόνια επάνω στο άνοιγμα της Volksbühne am Roza Luemburg Platz, ένα πρώην θέατρο αριστερών εργατών, στην πλατιά κοινωνία. Στόχοι της κολλεκτίβας είναι η αναρχοσυνδικαλιστική αυτο-οργάνωση, ο ριζοσπαστικός εκδημοκρατισμός και η μετατροπή της Volksbühne σε κοινό χώρο. Με άλλα λόγια, η δημιουργία και η οργάνωση με βάση τις ανάγκες των ανθρώπων από “τα κάτω”. Στο μεταξύ υπήρξαν επίσημες διαπραγματεύσεις με αντιπροσώπους του θεάτρου στις οποίες λήφθηκαν υπόψη τα πάγια αιτήματα της κολλεκτίβας, αλλά απέτυχαν. Άρα, κατά λογική συνέπεια, πρέπει να γίνει στη Volksbühne κατάληψη πάλι!
Η Staub zu Glitter έχει στόχο να συνδεθεί με διάφορες διεθνείς αυτο-οργανωμένες οργανώσεις που διαπραγματεύονται τους ανοιχτούς στην κοινή χρήση πολιτισμικούς χώρους, τους χώρους πολιτισμού που έχουν οργανωθεί από κοινότητες με βάση τις αρχές της δημοκρατικής συμμετοχής πέρα από τη λογική της αγοράς και της αστικής αποκλειστικότητας. Στην Αθήνα, η κοινότητα, καλεσμένη από την αυτόνομη Ακαδημία, θέλει να διερυύνει τη συζήτηση γύρω από την κοινή χρήση των πολιτισμικών ιδρυμάτων και να εισάγει στη διαμεσική έννοια στους καλλιτέχνες, τα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας, τους ακτιβιστές και τους σχετιζόμενους πολίτες εδώ. Η κοινότητα θέλει να συνδεθεί με τους αγώνες εδώ, τοποθετώντας τον ακτιβισμό ακριβώς στο κέντρο της Αυτόνομης Ακαδημίας, υποστηρίζοντας τον αγώνα της να είναι ένας χώρος κοινοτικός χώρος για όλους.
Η Staub zu Glitzer είναι μία queer φεμινιστική κοινότητα από το Βερολίνο. Δουλεύει επάνω στο ζήτημα της τομής μεταξύ της τέχνης και του ακτιβισμού, και το 2017 έκανε κατάληψη στη Volksbühne am Roza Luxemburg Platz, ένα πρώην θέατρο αριστερών εργατών, ως μέρος της διαμεσικής θεατρικής παραγωγής Β6112. Το Β6112 είναι από τη μία πλευρά μια ακτιβιστική παρέμβαση, και από την άλλη, ένα σημαίνον έργο τέχνης μεγάλης κλίμακας. Δημιουργεί νέες προδιαγραφές της εμβάπτισης μεταξύ του φανταστικού και της πραγματικότητας. Οι στόχοι της είναι ο ριζοσπαστικός εκδημοκρατισμός και το άνοιγμα της Volksbühne στην κοινή χρήση στη βάση των αρχών του αντιρατσισμού, του queer φεμινισμού και του αντικαπιταλισμού. Επίσης, η Staub am Glitzer κανονικά (συν) οργανώνει εκδηλώσεις πολιτικής δικτύωσης σε μεγάλες πόλεις, όπως, για παράδειγμα, η τετράμηνη κατάληψη του πλοίοθυ μεταφοράς επορευματοκιβωτίων “Freibuter” στο Rumelsburger Bucht, και είναι μέλος πολλών αριστερίστικων συμμαχιών, όπως η “Συμμαχία κατά της Αστεγίας”. Τον Φεβρουάριο 2013, η κολλεκτίβα ανακοίνωσε την επανακατάληψη της Volkbühne με μία καμπάνια αλυσιδωτών καταλήψεων. Τον Μάρτιο 2013 προσκλήθηκαν από το Ινστιτούτο Ριζοσπαστικής Φαντασίας να συμμετέχουν στην εκδήωση “Art occupations & the City as Cultural Common” στην Μπολόνια.